top of page

Artist residence II

In 2004 realiseerde Hans Wuyts het werk ‘Artist residence I’, een sculptuur als aankondiging voor het nieuwe Spoor-Noord park in Antwerpen. De titel ‘Artist residence I’ refereerde eerder naar de conceptuele context dan naar zijn uiteindelijke bestemming: een residentie voor kunstenaars.  Na twee jaar werd deze sculptuur gesloopt om plaats te maken voor de nieuwe infrastructuur van het park.

In 2008 heeft Hans Wuyts een projectvoorstel ontworpen om een permanente sculptuur te integreren in het park Spoor-Noord in Antwerpen. Dit nieuw ontwerp zal meer mogelijkheden bieden voor het effectief gebruik van de ruimtelijke sculptuur. Het moest in eerste instantie een architecturale sculptuur zijn die een artistieke en sociale gebruikersfunctie heeft.

Antwerpen heeft een sterke sociale kunstenaarswerking; men kan bijvoorbeeld denken aan de werking van Factor 44, Scheld’apen, de verschillende collectieven... Wuyts gelooft heel sterk in de ondergrondse maar evenzeer effectieve werking van zulke initiatieven omdat ze een andere perceptie tonen ten aanzien van de mogelijkheden in kunst. Indien een onderzoek of eindresultaat niet zo direct een plaats kan vinden in een museum, kunsthal of galerie, biedt dit werk een draagvlak aan.

 

Als vervolg voor "Artist in residence I" tekende Wuyts twaalf unieke tekeningen van het nieuwe sculptuurvoorstel voor het toekomstige Park Spoor Noord. Ze tonen verschillende aanzichten van de sculptuur hoe deze in het park gelegen zal zijn.

Er zijn 6 tekeningen van de totaalinstallatie. Daarnaast zijn er 6 tekeningen van de installatie die na verloop van tijd verdwijnt en gereduceerd word tot een ruïne. De tekeningen zijn uitgedeeld aan twaalf verschillende kunstenaars die individueel direct op de tekening van Wuyts een projectvoorstel formuleerden. De tekening doet dienst als drager en mentale ruimte. De twaalf kunstenaars geven hun visie op dit tot nog toe utopische project. Voor de tentoonstelling werd het sculptuurvoorstel op schaal 1:1 in de tentoonstellingsruimte gebouwd, als drager voor de twaalf tekeningen. De tekeningen werden aan de binnen- en buitenkant van de sculptuur getoond. 

 

 

                   

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

De "Artist in residence" sculptuur waarin de herwerkingen van de 12 kunstenaars werden getoond

Participerende kunstenaars.

 

- Leon Vranken: Antwerpen B.

- Vaast Colson: Antwerpen B.

- Erki De Vries: Antwerpen B.

- Ilke De Vries: Antwerpen B.

- Tom Vansant: Antwerpen B.

- Pieter Huybrechts: Antwerpen B.

- Bissy Bunder B, D.

- Rinus Van De Velde: Antwerpen B.

- Ludo Mich: Antwerpen B.

- Lieven Segers: Antwerpen B.

- Phillip Metten: Antwerpen B.

- Samir Mougas: Parijs Fr

Leon Vranken

Leon Vranken: verknipte de tekening met een beeld van de ruïne en vormde dit om tot verschillend miniscule sculpturen in origami. De vormen zijn gebasseerd op wiskundige, geometrische elementen en vormen samen een nieuwe ruïne.

Rinus Van de Velde tekende over de potloodtekening van Wuyts met houtskool waarbij hij zeven frames uitspaarde op de orginele tekening. De uitsparingen van de frames stemden overeen met de manier van presenteren van de aansluitende serie tekeningen die hij maakte bij deze samenwerking.

Links: Pieter Huybrechts

Rechts: Rinus Van de Velde

Pieter Huybrechts 

Pieter Huybrechts bracht een lijst aan rond de tekening en plaatse hierbij een glasplaat op één cm van

de tekening. Op de glasplaat zijn verschillende fotoarchieven geprint van Huybrechts. Deze data verwijzen terug naar de foto’s die voor Huybrechts geen beeld meer vormen in zijn geheugen maar puur codering zijn geworden. Visueel vormt dit een codering die met behulp van een spot, een schaduw projecteerd op

de tekening van Wuyts

Links: Ludo Mich is een performance kunstenaar werkzaam sinds de experimentele jaren 60. Mich wil de residentie omvormen tot een performance-tempel in de 11ste dimensie en dit voor één maand lang.

De ingreep op de tekening visualiseert deze actie.

 

Rechts: Tom Vansant: Vansant is een meester in het enceneren. Bij hem telt de actie Van het moment.

Het effectieve verblijf in de sculptuur en de momentopname daar van. Vansant’s projectvoorstel op de tekening van Wuyts is een chaos van vlekken, de tekening is op verschillende plaatsen totaal doorgescheurd en terug aan elkaar gebricoleerd. Achteraan de tekening is een houten frame voorzien om de tekening te ondersteunen en ze desnoods zwevend in de ruimten op te hangen. Toch koos hij voor een bevestiging aan de muur. Wuyts is zeer nieuwsgierig naar het moment waarop Vansant de sculptuur in het park letterlijk naar zijn hand gaat plaatsen en misschien zo ver gaat dat hij het met de grond gelijk maakt.

Bissy Bunder

Via een trap kan men naar het eerste verdiep in de sculptuur. Hier plaatsten Bissy Bunder een vijfkoppige vrouwelijk performanceband hun werk. De toeschouwer kijkt en luistert naar vijf door elkaar spelende video’s. De video’s tonen vijf vooropgenomen performances. Gezamenlijk bewerkten zij de tekening van Wuyts.

Een tekening die een beeld geeft van een ruïne werd geïnterpreteerd als een open performence podium waarop verschillende vreemde figuren en objecten een show lijken op te voeren.

Links achteraan ziet u het  werk van Lieven Segers, hij verkoos een tekening met een ruïne. In de voorstelling van de ruïne zag hij een grafische verschijning van het begin van een woord. Hij vervolledigde het  woord en starte met de constructie van een gehele zin en plakte aan de orginele tekening 6 meter tekening bij.

Alle letters van de zin zijn getekend in dezelfde arcerende techniek die Wuyts gebruikte. De letters zijn als nieuwe stukken van de ruïne met verschillende betekenissen.

Het resultaat van de zin: He started to drink more and more havely and became a gym teacher for older women.

 

Rechts achteraan toont Erki De Vries een installatie waarbij hij de tekening van Wuyts opkleefde op een houten plaat. Hij sneed op de lijnen van het perspectief van de getekende sculptuur een vlak uit.

De Vries bouwde in dit open vlak een platvorm wat de getekende sculptuur een 3 dimentionale diepte geeft. Als een maquette. Met de restvormen creëerde hij een plafond in de maquette en plaatste daarboven een roterend halogeen lampje. De Vries wil uit de sculptuur in het park fragmenten zagen en daar in werken met een verplaatsende lichtbron. De Vries wil hier mee aspecten van ruimte en tijd op een andere manier voelbaar maken.

In het midden van de sculptuur staat een werk van Vaast Colson. Hij verwerkte de tekening van wuyts in het tafelblad van een opvouwbare metalen picknicktafel. Colson wil de tafel gebruiken bij de expositie in Antwerpen waar de sculptuur ‘Artists residence II’ augustus 2009 oficieël wordt voorgesteld aan de stad Antwerpen. Er zal een meeting plaatsvinden waar al de participerende kunstenaars op worden uitgenodigd. De tafel van Colson zal worden gebruikt om aan te onderhandelen. Er zullen aantekeningen en fragmenten van deze meeting worden getekend op het blad van deze tafel.

bottom of page